18 กันยายน 2552
16 กันยายน 2552
โลกสร้าง . ..
โลกสร้างให้เราเดินไปข้างหน้า...
เพราะไม่ได้ให้ตามาไว้ข้างหลัง
เคยสงสัยมั้ยว่า...
ทำไมเรามีตาอยู่ตรงด้านหน้าศีรษะเพียงคู่เดียว ?
ทำไมไม่มีข้างหลังมาให้ด้วย...แล้วเราจะมองข้างหลังยังไง ?
โลกเลยมอบคอมาให้หมุนได้สินะ...จะได้เอี้ยวตัวไปดูข้างหลังได้
จริงๆ แล้วไม่น่าจะทำให้ยุ่งยาก ลำบากเมื่อยคอขนาดนั้น
ก็แค่ให้ตาข้างหลังมาอีกคู่ก็สิ้นเรื่อง!
บางที...
ดวงตาคู่หลังอาจสร้างความยุ่งยากให้ชีวิตมากกว่าที่เป็นอยู่ก็ได้
เพราะจะทำให้เราไม่รู้เลยว่า...
นี่เรากำลังเดินไปข้างหน้าหรือเดินถอยหลัง
โลกคงมองออกว่า...มนุษย์ชอบห่วงหน้าพะวงหลังเป็นนิสัย
ขาดความมั่นใจในการก้าวเดิน และฝังจิตฝังใจกับอดีต
การที่ปล่อยให้คนคนหนึ่ง เดินไปเดินมาอยู่กับความทรงจำ
ไม่ยอมมองไปเดินหน้า
เพราะไม่รู้ข้างหน้าอยู่ทางไหน งงๆหลงทิศ และยึดติดกับอดีต
โลกนี้คงวุ่นวายพิลึก!
อย่างที่ฉันเคยบอกว่า...โลกสร้างสิ่งที่ดีที่สุดมาให้เราเสมอ
นั่นคงผ่านการพิจารณาจากมติในที่ประชุมแล้วว่า
ให้มนุษย์มีตาคู่เดียวอยู่ข้างหน้าแหละดีแล้ว...
จะได้ไม่ต้องมาปวดหัวทีหลัง
ดวงตาคู่หน้า...
บอกความหมายให้มนุษย์รู้จักเดินไปข้างหน้า
ถ้าจะคิดถึงความหลังบ้าง ก็ให้มันเมื่อยคอหน่อย
จะได้ไม่หันหลังบ่อยๆ
"ความทรงจำ" คือสิ่งที่เรามักทิ้งไว้ข้างหลัง
หลายคนเสียดาย หรือจดจำจนลืมยาก
ก็อาจเดินไปเหลียวหลังไป
แต่วันหนึ่ง...มันจะค่อยๆห่าง และไกลจากตัวเราไปเรื่อยๆ เอง
เพราะไม่มีใครทนเมื่อยคอได้นานหรอกนะ
ขอบคุณโลก...ที่มอบดวงตา
และสองขาที่หันหน้าไปยังทิศทางเดียวกัน
แค่นี้คงพอบอกอะไรเราได้แล้วว่า...
แม้เขาจะหมั่นเล่นตลกกับเราอยู่เสมอ
แต่เขาก็ได้มอบตัวช่วยมาอยู่กับเราตลอดเวลาอยู่แล้ว...
อยู่กับร่างกายของเราแท้ๆ!
เพราะไม่ได้ให้ตามาไว้ข้างหลัง
เคยสงสัยมั้ยว่า...
ทำไมเรามีตาอยู่ตรงด้านหน้าศีรษะเพียงคู่เดียว ?
ทำไมไม่มีข้างหลังมาให้ด้วย...แล้วเราจะมองข้างหลังยังไง ?
โลกเลยมอบคอมาให้หมุนได้สินะ...จะได้เอี้ยวตัวไปดูข้างหลังได้
จริงๆ แล้วไม่น่าจะทำให้ยุ่งยาก ลำบากเมื่อยคอขนาดนั้น
ก็แค่ให้ตาข้างหลังมาอีกคู่ก็สิ้นเรื่อง!
บางที...
ดวงตาคู่หลังอาจสร้างความยุ่งยากให้ชีวิตมากกว่าที่เป็นอยู่ก็ได้
เพราะจะทำให้เราไม่รู้เลยว่า...
นี่เรากำลังเดินไปข้างหน้าหรือเดินถอยหลัง
โลกคงมองออกว่า...มนุษย์ชอบห่วงหน้าพะวงหลังเป็นนิสัย
ขาดความมั่นใจในการก้าวเดิน และฝังจิตฝังใจกับอดีต
การที่ปล่อยให้คนคนหนึ่ง เดินไปเดินมาอยู่กับความทรงจำ
ไม่ยอมมองไปเดินหน้า
เพราะไม่รู้ข้างหน้าอยู่ทางไหน งงๆหลงทิศ และยึดติดกับอดีต
โลกนี้คงวุ่นวายพิลึก!
อย่างที่ฉันเคยบอกว่า...โลกสร้างสิ่งที่ดีที่สุดมาให้เราเสมอ
นั่นคงผ่านการพิจารณาจากมติในที่ประชุมแล้วว่า
ให้มนุษย์มีตาคู่เดียวอยู่ข้างหน้าแหละดีแล้ว...
จะได้ไม่ต้องมาปวดหัวทีหลัง
ดวงตาคู่หน้า...
บอกความหมายให้มนุษย์รู้จักเดินไปข้างหน้า
ถ้าจะคิดถึงความหลังบ้าง ก็ให้มันเมื่อยคอหน่อย
จะได้ไม่หันหลังบ่อยๆ
"ความทรงจำ" คือสิ่งที่เรามักทิ้งไว้ข้างหลัง
หลายคนเสียดาย หรือจดจำจนลืมยาก
ก็อาจเดินไปเหลียวหลังไป
แต่วันหนึ่ง...มันจะค่อยๆห่าง และไกลจากตัวเราไปเรื่อยๆ เอง
เพราะไม่มีใครทนเมื่อยคอได้นานหรอกนะ
ขอบคุณโลก...ที่มอบดวงตา
และสองขาที่หันหน้าไปยังทิศทางเดียวกัน
แค่นี้คงพอบอกอะไรเราได้แล้วว่า...
แม้เขาจะหมั่นเล่นตลกกับเราอยู่เสมอ
แต่เขาก็ได้มอบตัวช่วยมาอยู่กับเราตลอดเวลาอยู่แล้ว...
อยู่กับร่างกายของเราแท้ๆ!
16 สิงหาคม 2552
15 สิงหาคม 2552
14 สิงหาคม 2552
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)